จุดกำเนิดกีฬาโอลิมปิกเกมส์ (Olympic Games)

จากนั้นการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกจึงมีการจัดการแข่งขันติดต่อยาวนานกว่า 1,200 ปี จนในปี ค.ศ.393 จักรพรรดิเทออดอซิอุสมหาราช แห่งอาณาจักรโรมันได้ประกาศยกเลิกการแข่งขัน เนื่องจากพระองค์พบว่าได้มีการว่าจ้างนักกีฬาเพื่อหวังเงินรางวัล รวมทั้งมีการพนันเกิดขึ้นอีกด้วย ทำให้กีฬาโอลิมปิกโบราณถูกยกเลิกไปยาวนานกว่า 15 ศตวรรษเลยทีเดียว

สำหรับประวัติของการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ เริ่มต้นในปีค.ศ. 1889 โดยบารอน ปีแยร์ เดอ กูแบร์แต็ง (Pierre de Coubertin) ซึ่งเป็นขุนนางที่เกิดในกรุงปารีส เป็นผู้ที่มีความชื่นชอบในกีฬายิมนาสติก เรือพาย และการขี่ม้า นอกจากนั้นเขาก็ยังมีความสนใจเรื่องราวในอดีต ทั้งประวัติศาสตร์ ปัญหาทางการเมือง สังคม ขุนนางท่านนี้ได้เริ่มหาความร่วมมือจากประเทศอังกฤษ ประเทศสหรัฐอเมริกาและในประเทศฝรั่งเศสเอง เพื่อให้การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเกิดขึ้นอีกครั้ง ซึ่งเขาใช้เวลานานกว่า 4 ปี โดยในวันที่ 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1892 จึงได้เริ่มมีการฟื้นฟูกีฬาโอลิมปิกขึ้นมาใหม่อีกครั้ง สองปีต่อมาขุนนางท่านนี้ได้จัดตั้งคณะกรรมการกีฬาโอลิมปิกสากลขึ้นเป็นครั้งแรกในวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 1894 โดยมีประเทศสมาชิกทั้งหมด 204 ประเทศจากทั่วโลก

หลังจากนั้นกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ จึงได้เริ่มขึ้นในวันที่ 6 เมษายน ค.ศ. 1896 โดยเป็นการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ที่เกิดขึ้นครั้งแรกของโลกที่กรุงเอเธนส์ ประเทศกรีซ ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของกีฬาโอลิมปิกอยู่แล้ว โดยมีประเทศที่เข้าร่วมกีฬาโอลิมปิกกว่า 15 ประเทศ และได้กำหนดให้มีการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกทุก ๆ 4 ปี โดยประเทศสมาชิกจะผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันต่อเนื่องมาจึงถึงปัจจุบัน และสำหรับการแข่งขันโอลิมปิกสมัยใหม่ รางวัลแบ่งเป็น 3 ระดับ คือ อันดับหนึ่งจะได้รับเหรียญทอง อันดับสองจะได้รับเหรียญเงิน และอันดับสามจะได้รับเหรียญทองแดง ส่วนอันดับที่สี่ถึงอันดับที่หกก็จะได้รับประกาศนียบัตรการเข้าร่วมการแข่งขัน และก่อนเริ่มการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกนั้น ก็จะมีการจุดคบเพลิงหรือเรียกกันว่า คบเพลิงโอลิมปิก ซึ่งนั่นก็เพื่อเป็นการแสดงถึงความสว่างไสว และเป็นสัญญาณประกาศให้รู้ว่าการเฉลิมฉลองกีฬาโอลิมปิกได้เกิดขึ้นแล้ว